De eerste dag

Soms lijkt het heel makkelijk, gewoon lekker werken en dan gaat alles perfect... Soms heb je gewoon even vakantie nodig! Alles loslaten, nergens mee tobben en alleen genieten, en maximaal één dag vooruit denken..

Daar ben ik nu maar eens mee begonnen. Het voelt wat vreemd, gewoon 'zomaar' eventjes wegvliegen. Als ik naar buiten kijk zie ik veel zon, witte gebouwen en een groene struik met gele bloemen. Best mooi, vooral als je bedenk dat dit in Nederland ZOMERS is, terwijl het gewoon november is.

Dat lieve meisje daar in Nederland was zo blij met me, dat ze me graag liet gaan. Nee, dat niet! Maar gelukkig liet ze me wel gaan, ondanks haar eigen wensen, ze wilde ook graag mee :)!

Zaterdag geboekt, hotel opgezocht die hoog stond aangeschreven op het internet. Toen de rugtas volgestopt, laptop erbij in gepropt en maandagmorgen om kwart over vijf thuis weg gereden. Precies een uur voor het vliegtuig zou opstijgen kwamen we aan op vliegveld Eindhoven. Mooi klein vliegveld, lekker rustig; we konden direct voor de vertrekhal parkeren.

Simpel maar gewoon in het vliegtuig gestapt. Tis alsof je met de bus mee gaat, alleen heb je in de bus geen paspoort nodig. De reis duurde 2 uur en 40 minuten.

Op het vliegveld in Faro even een kop koffie gedronken, ik had toch alle tijd van de wereld. Toen in de benen gegaan en op gevoel, aan de hand van de zon, op weg gegaan. Het hotel was 2,5km van het vliegveld gelegen, dus moest te voet makkelijk te doen zijn. Onderweg in een restaurant gevraagd waar ik moest wezen, bleek iets in de verkeerde richting te zijn begonnen. Ik was ver genoeg naar het noorden gelopen, maar was ook te ver naar het oosten terecht gekomen. Er was een vriendelijke klant die aanbood me naar het hotel te brengen.

Daar aangekomen bleek ik direct in de kamer te kunnen, heerlijk. De receptioniste gevraagd of ik een fiets kon huren, of er internet was, en of ze een geschikte locatie wist om te leren duiken. Toen eventjes een bad genomen, om al het reiszweet af te spoelen.

Verhip, doet het internet het helemaal niet! Na een hele poos proberen, instellingen wijzigen, zelfs naar Nederland gebeld om aanwijzingen, deed eindelijk de internetverbinding het. Het bleek aan de verbinding van het hotel te liggen, die niet werkte.

Intussen nog even een rondje gelopen door Montenegro, de plaats die het dichtst bij het hotel is. In een straatje waren allerlei winkels aanwezig, supermarkt, huishoudelijke winkels, bakkers en zelfs opticiens! Die laatste had ik eigenlijk nodig, de zon brand zo dat ik een zonnebril nodig heb... Helaas waren de opticiens gesloten, misschien maar beter ook; die brillen zullen wel wat aan de dure kant zijn.

Pff, ik ga even bedenken hoe ik morgen het handigst bij de duikschool kan komen! De receptioniste heeft er één gevonden waar ze me wilden leren duiken. Tkon alleen maar in een zwembad omdat de omstandigheden op zee te ruig waren.

Will go on...!