De eerste week

Eindelijk (zaterdagavond, bijna 12 uur) tijd om een beknopt reisverslag te schrijven van de eerste week in Tournus - Frankrijk voor de Stichting L'abri France.

Maandagochtend dus vroeg gaan rijden en mooi voor alle files uit gereden. Toen ik aangekomen was, kon ik bijna gelijk aanschuiven voor het middageten. De aanwezige gasten plus de familie Koster bleken een goed gezelschap te zijn.

Maandagmiddag maar gelijk aan het werk gegaan, want een week is kort! Voor ik kwam is er al een ploeg geweest die de plafonds heeft afgewerkt met gips, het ergste was dus al gedaan...

Het project waar ik voor ingeschakeld ben: het bewoonbaar maken van een oud gedeelte van een oude wijnboerderij. De wijnboerderij is in beheer van de familie Koster die hier zorgt voor personen die rust, of even een andere omgeving nodig hebben. Het deel dat bewoonbaar gemaakt moet worden, is dus al voorzien van een nieuw gipsplafond. De oude eikenhouten balken zijn in het zicht gebleven om de authentieke uitstraling, voor zover mogelijk, te behouden. Het is de bedoeling dat ik, samen met de beheerder, Joan Koster, de voorzetwanden en de tussenwanden ga plaatsen. Deze wanden worden opgetrokken uit metalstud profielen en voorzien van gips.

Dinsdag was volgens het weerbericht een mooie dag, dus was het hoog tijd voor ontspanning! Wij de ski's ondergeknupt en van de bergen af geschoten... Klein puntje; het was zo'n 2,5 uur rijden naar de piste. Heerlijke dag gehad, maar helaas klopte het weerbericht voor die dag absoluut niet. De sneeuw was perfect om op te skiën, maar het was die dag erg mistig. Hoe hoger op de berg hoe meer mist, bovenin was het zelfs zo erg dat je vanaf de skilift een wit gat in moest naar beneden. Verder was het een gave, ontspannende, maar toch uitputtende dag.

Woensdag de draad maar weer opgepakt en verder gegaan met het uitzetten van de wanden. Omdat alles rond en krom is (wanden van 50cm dik!), duurt alles wat langer. Je wilt namelijk het maximale uit je ruimte halen, om zoveel mogelijk leefruimte over te houden. De boodschappen waren nog niet gedaan, dus samen met de zoon van de familie naar de Lidl geweest en wat voorraden ingeslagen. Na het boodschappen doen een rondje om gereden en de omgeving bekeken. We reden langs schuilhutten voor de vroegere wijnboeren, opgetrokken uit gestapelde stenen. Iets verderop kwamen we langs een oude steengroeve waar we even zijn gestopt. Weer iets verder, 150m langs de steengroeve op gelopen, hadden we uitzicht over een uitgestrekt dal met daarin wat wijndorpen en wijngaarden. Louis, de zoon van de familie Koster, vertelde dat de wijnstammen wel 30 jaar oud zijn voor ze vrucht gaan dragen. De gemiddelde wijnstam kan dus snel 100 jaar oud zijn. 'S avonds maar tot laat door gegaan om de verloren tijd in te halen...

Donderdag eindelijk een normale werkdag, van negen tot vijf. Nou, we beginnen acht uur, dus een prachtige tijd en gaan dan door tot half zeven.

Vrijdag hebben we ook (bijna) de hele dag aan één stuk gewerkt. Er waren namelijk twee afstudeerders bij het project L'abri betrokken. Deze dames namen die dag afscheid en samen met de twee jongens die met hen mee waren hebben we nog een wedstrijd rotsbeklimmen gedaan. Met Louis zijn we hen (op de brommer!!) tegemoet gegaan en we hebben elkaar bij de steengroeve ontmoet. Hier even een sprintje getrokken langs een vrij steile rotswand en even gezellig wat foto's gemaakt terwijl de meiden probeerden of ze ook op een schakelbrommer konden rijden.

Zaterdag is natuurlijk de rustdag, dan wordt er niet gewerkt. Wel hebben we nog even wat staanders vastgeschroefd, wanden geïsoleerd en gegipst. Toen dit gedaan was, was het materiaal op en moesten we noodgedwongen inkopen gaan doen. Twee meiden hadden gigantisch hun best gedaan en hadden een stapel pannekoeken gebakken! Alle beschikbare tuinstoelen opgesnorkeld en heerlijk buiten, in het zonnetje, op het grasveld, bovenop de helling dit koningsmaal verorberd. Daarna moesten we toch echt die inkopen gaan doen. Alle aanwezige gasten mee, en hóp, naar Chalon-sur-Saône. Daar aangekomen bij de bouwmarkt even wat staanders, liggers en vullatten meegenomen.

Zo eindigde een toch wel productieve zaterdag.. Maar eenmaal thuis aangekomen was Truus goed bezig geweest en had soep en warme broodjes klaargemaakt. Na het eten de drie jongeren uitgenodigd om nog even een film te komen kijken die we vrijdag niet af gezien hadden. Dat was natuurlijk ook weer heel gezellig en al met al is het alwéér laat op de avond geworden helaas.

Op dit late tijdstip schijnt menig mens heerlijk op bed te liggen, maar wordt ik productief en schrijf mijn verhaal. Omdat het verhaal nu ten einde is gekomen, besluit ik mij aan te sluiten bij de groep mensen in het eerste deel van deze alinea en mijn bed maar op te zoeken.

Bedankt voor het lezen en als je wat mist in mijn verhaal, hoor ik dat graag. Hieronder is ruim de mogelijkheid om te reageren. Welterusten en graag tot ziens!