De eerste week

Well, here comes a real story..

Dinsdagmorgen om half acht waren we ( pa, ma, Gido en ik ) klaar om te gaan. We hadden online ingechecked, dus was ik met 2 uur van te voren ruim op tijd aanwezig op het vliegveld. De douane was in de gate, dus ik dacht al dat ik helemaal geen douane zou zien, maar dat viel weer tegen. Toen ik in het vliegtuig zat kwamen er wat oudere mensen naast me zitten. De man was niet echt dik, dus dat scheelde weer wat ruimte!

Na ongeveer 8/9 uur vliegen kwamen we aan op Washington Dullas Airport, een wat kleiner vliegveld vlak bij Washington DC. Toen ik daar door de douane kwam vroegen ze wat ik ging doen. Natuurlijk ging ik niet werken in Amerika, maar omdat ik klaar was met school ging ik naar kennissen die mij delen van Amerika wilden laten zien. Hoe lang ik daar bleef? Zeven weken..! Hoeveel geld ik bij me had!? Nou ehm, (wat heb je daar nou mee te maken) ehm, 70 dollar en 50 euro ongeveer..? En hoe ik rond ging komen met die 70 dollar in maar liefst 7 weken...? Nouja, zo'n klein pasje weetjewel, waarmee je geld uit de muren kunt halen. Ooo Ke, well, WELCOME TO THE US. Thanks guy!

In Washington overstappen naar het vliegtuig naar Denver, was erg simpel. Het vliegtuig was eenzelfde type als het vliegtuig van Amsterdam naar Washington DC, maar dan zonder een eigen tv in de stoel voor me (een Boeing 757). Van de drie plekken aan mijn kant, was de middelste leeg, en zat ik aan de kant van het raam, dus dat was supergoed gelopen. Het toestel lande zonder neer te storten en dus moest ik mijn bagage van de band af halen. Tenminste, dat dacht ik! Het eerste waar ik tegenaan liep toen ik de borden volgde was een soort van metro. Nou stappen we daar maar eens in. Eenmaal uit de metro vervolgde ik vrolijk mijn weg naar de bagage. Ineens werd mijn naam geroepen, wat!? Nou, Roger was dus ergens tussen het vliegtuig en mijn bagage, zo dat maakte het makkelijk, hij had me dus al gevonden. Samen liepen we naar de bagage en de koffers kwamen al vrij snel zodat we bijna direct het vliegveld konden verlaten.

Nou, zei Roger, we hebben net een machine gekocht en die hangt achter de auto. Dat was een grote machine achter een dikke vette diesel pickup.

Toen we eenmaal in zijn huis waren was het 11u 's avonds lokale tijd. De reis kostte dus in totaal 23 uur. Toch leek het helemaal niet zo lang..

De volgende dag startten we met de beurt voor de combines. De jongens die voor Roger en Weston (Roger's zoon) werken zijn Clay en Zac, als ik hun namen goed spel. Zac nam me mee met een oude servicepickup en toen gingen we de combines klaarmaken voor de volgende dag. De luchtfilters schoonmaken, ramen wassen, man wat een machtig stoffig land is dit. Van twee filters (motorfilter en cabinefilter) kwam denk ik een emmer stof, en dat van een dag werk!

De rest van de dag met Roger meegereden op de trucks om het graan van het veld naar de opslag te brengen, grote ronde graansilo's.

Volgende dag weer de service voor de combines gedaan met Zac en daarna ook weer wat met Roger meegereden. Om half drie moest ik terug naar de boerderij, ik moest maar eens leren maaien. Nou, dat was totaal anders dan met een trekker wat rondjes rijden. Ze gebruiken een zelfrijder, wat ze swatter noemen. Grote wielen voor en kleintjes achter. Maar de grote wielen voor zijn hydraulisch aangedreven en sturen ook op hydrauliek. Wat een machtig gevoelige dingen...! Maar affijn, om 11 uur 's avonds maar gestopt en de volgende dag nog een uurtje verder gegaan, dat uurtje ging veel, veel, veel beter. Hoppa, in 9 uur eventjes een cirkel gemaaid. De circels zijn 125 acre, dat is 50 bunder. Eventjes...

Owja, ze hebben niet 1, niet 2, niet 3, maar zo ongeveer 30 cirkels ofzo, ik weet het niet meer zeker, maar het IS veel.

De dag daarna, vrijdag weer met Roger meegeweest en wat geholpen met het lossen van de trucks.

Clay, die bij Roger werkt, vroeg of ik mee ging voor supper at Terry's. Dat is degene waar we de hele tijd de vrachtwagens gelost hebben. Nou, dat leek me wel leuk, en die avond heb ik de jeugdgroep ontmoet van hun kerk. Hele leuke gasten, alleen wat een rotnamen hebben die gasten, dat heb ik dus weer niet onthouden, sorry guys..

Zaterdag allerhande dingen gedaan, geholpen met het voeren van de koeien en kalveren, geholpen met het vervangen van onderdelen van de combine.

Die avond was Roger uitgenodigd voor een diner bij een vriend waar wat familieleden kwamen uit Kansas. Was een rustige avond, ik hoefde niet veel te praten en dat was maar goed ook, wat kun je daar machtig moei van worden zeg. Brr...

Zondag was een zondag als bij ons. 'S morgens naar de kerk, daarna eten, slapen en weer naar de kerk. 'S avonds was ik weer uitgenodigd en heb ik die gasten van vrijdag weer gesproken, nu onthield ik wat meer namen. Degene waar we die avond waren, was 21 en net getrouwd, maar hij zag er heel wat ouder uit.

Nu, maandag heb ik smorgens wat geholpen met vanalles en nog wat tot 10 uur en toen moest ik het volgende veld gaan maaien. 8 uur later (dat is even lang als deze gasten over het maaien doen) was ik klaar en het was heel wat beter gemaaid dan het eerste veld.

Toen met Clay meegereden die me liet zien hoe je met de Graincart de combine lost en de graincart lost in de truck die dan weer gelost wordt in een zeef die weer gelost wordt in de grainbin.

Toen ik dat gezien had, werd het graan te nat, dus waren we klaar. Weston's vrouw Juanita bracht eten in de werkplaats en we hebben wat gezeten en gerelaxed. Nu ben ik dit lange verhaal aan het typen en hoop ik maar dat ik er snel klaar mee ben.

So I gotta say you all goodnight..