De derde week
Blijf op de hoogte en volg Maarten
09 Oktober 2012 | Verenigde Staten, Del Norte
Het was een drukke tijd..
De eerste en tweede week waren druk, maar het werd alsmaar drukker. Gelukkig maar, dan heb je tenminste geen tijd om je te vervelen. Waar je al helemaal geen tijd voor hebt, is heimwee.
De tweede maandag was de swatter vastgelopen op een Coyote. Daar waren ze goed over te spreken, al die coyotes vielen de honden maar lastig en wat voor overlast ze meer veroorzaken.
De dinsdag was net als alle andere dagen weer een drukke dag. Smorgens met zn drieen een veld geharkt en smiddags samen met Clay de rest van de dag gemaaid. Dat is stukken beter, want je kunt met zn tweeen overleggen wie wat doet over de bak, dust is bijna gezellig! Ehm, woensdag hetzelfde, donderdag hetzelfde behalve dat we halverwege de middag klaar waren, en dat was nummer acht en half… De middag en avond opgevuld met het invetten en voorzien van touw van de balenpersen. Daarna nog de kalveren en de paarden gevoerd en toen was het weer donker.
Vrijdag weer wat nieuws geleerd: Stenen rooien. Inplaats van aardappels hebben ze hier stenen in de grond…! Met een zgn ‘digger’ maken ze de stenen in ‘windrows’ die later worden opgepikt met de ‘rockpicker’ en in de ‘scrapers geladen’. Rond vier uur de opvoerband gebroken dus hulptroepen ingeroepen over de two-way, maar ik moest direct komen om te helpen de combineheader te fixen. Die was namelijk op een wheeltrack van de irrigator vastgelopen, vergeten de header op te tillen. Om elf uur saaf was het tijd om te stoppen, maar het was ook tijd om te starten met harken en balen. We harkten voor de balenpersen uit en deden 50 bunder. Om twee uur waren we klaar en mochten we eindelijk richting bed :P.
Zaterdag was het weer tijd voor het voeren van de kalveren en de paarden (Jason doet de koeien met een grote voermengtruck). En weer verder met het diggen van rocks. Gelukkig belde Weston met de vraag of ik soms zin had om mee te gaan met de jeugd, hiken in de bergen. We beklommen een berg met een hoogte van ca. 13000ft. Btw, de vallei ligt op zo’n 7700ft hoogte. Na het hiken naar Cathedral Campground gereden en daar een hoop mensen ontmoet. Terry Good is begonnen met de aardappeloogst en huurt daarvoor een stel jongeren in die overal vandaan schijnen te komen.
De zondag was de uitslaapdag, zo ongeveer tot kwart over acht, waarna we richting de kerk vertrokken. Uit de kerk nog snel omgekleed en weer een picknick ergens in de bergen. Deze keer was het Rockcreek Campground, ergens ver weg, twee uur rijden… Savonds bij Merlin gegeten en wat met de harvestcrew gepraat etc, was erg gezellig. Zo rond elf uur weer thuis, maar er was alweer genoeg te doen. De rest van de gasten hier was alweer weg met de twee harken en drie balenpersen. Mijn trekkertje stond alweer lekker te rammelen voor de hark en het werd dus tijd om thuis te komen ook! Tijd om om te kleden en met de grootste gang achter de rest aan te gaan.
We deden die nacht 2 velden voor de persen uit en daarna 1 veld gewoon geharkt, maar het was te nat om te persen. Kwart voor zeven waren we weer binnen. Half elf was het weer opstaan en begon het lieve leventje weer. De persen voorzien van touw en de swatter moest worden afgespoten. Helaas begon het juist te regenen. Snel even gegeten en daarna weer verder, de regen was intussen minder geworden. Helaas is het de hele dag blijven miezeren, dus aan het eind vd dag was ome Maarten zeik en zeiknat, van het afspuiten van de swatter, maar ook van de regen.
Weston belde en vroeg of ik zin had om bij hem te komen voor supper. Dat leek me een betere tijdsbesteding dan werken die avond! Jeanita en hij hadden Luke, Kyle en Aron, Marsha, en Sharla uitgenodigd en het was een gezellige avond…
De eerste en tweede week waren druk, maar het werd alsmaar drukker. Gelukkig maar, dan heb je tenminste geen tijd om je te vervelen. Waar je al helemaal geen tijd voor hebt, is heimwee.
De tweede maandag was de swatter vastgelopen op een Coyote. Daar waren ze goed over te spreken, al die coyotes vielen de honden maar lastig en wat voor overlast ze meer veroorzaken.
De dinsdag was net als alle andere dagen weer een drukke dag. Smorgens met zn drieen een veld geharkt en smiddags samen met Clay de rest van de dag gemaaid. Dat is stukken beter, want je kunt met zn tweeen overleggen wie wat doet over de bak, dust is bijna gezellig! Ehm, woensdag hetzelfde, donderdag hetzelfde behalve dat we halverwege de middag klaar waren, en dat was nummer acht en half… De middag en avond opgevuld met het invetten en voorzien van touw van de balenpersen. Daarna nog de kalveren en de paarden gevoerd en toen was het weer donker.
Vrijdag weer wat nieuws geleerd: Stenen rooien. Inplaats van aardappels hebben ze hier stenen in de grond…! Met een zgn ‘digger’ maken ze de stenen in ‘windrows’ die later worden opgepikt met de ‘rockpicker’ en in de ‘scrapers geladen’. Rond vier uur de opvoerband gebroken dus hulptroepen ingeroepen over de two-way, maar ik moest direct komen om te helpen de combineheader te fixen. Die was namelijk op een wheeltrack van de irrigator vastgelopen, vergeten de header op te tillen. Om elf uur saaf was het tijd om te stoppen, maar het was ook tijd om te starten met harken en balen. We harkten voor de balenpersen uit en deden 50 bunder. Om twee uur waren we klaar en mochten we eindelijk richting bed :P.
Zaterdag was het weer tijd voor het voeren van de kalveren en de paarden (Jason doet de koeien met een grote voermengtruck). En weer verder met het diggen van rocks. Gelukkig belde Weston met de vraag of ik soms zin had om mee te gaan met de jeugd, hiken in de bergen. We beklommen een berg met een hoogte van ca. 13000ft. Btw, de vallei ligt op zo’n 7700ft hoogte. Na het hiken naar Cathedral Campground gereden en daar een hoop mensen ontmoet. Terry Good is begonnen met de aardappeloogst en huurt daarvoor een stel jongeren in die overal vandaan schijnen te komen.
De zondag was de uitslaapdag, zo ongeveer tot kwart over acht, waarna we richting de kerk vertrokken. Uit de kerk nog snel omgekleed en weer een picknick ergens in de bergen. Deze keer was het Rockcreek Campground, ergens ver weg, twee uur rijden… Savonds bij Merlin gegeten en wat met de harvestcrew gepraat etc, was erg gezellig. Zo rond elf uur weer thuis, maar er was alweer genoeg te doen. De rest van de gasten hier was alweer weg met de twee harken en drie balenpersen. Mijn trekkertje stond alweer lekker te rammelen voor de hark en het werd dus tijd om thuis te komen ook! Tijd om om te kleden en met de grootste gang achter de rest aan te gaan.
We deden die nacht 2 velden voor de persen uit en daarna 1 veld gewoon geharkt, maar het was te nat om te persen. Kwart voor zeven waren we weer binnen. Half elf was het weer opstaan en begon het lieve leventje weer. De persen voorzien van touw en de swatter moest worden afgespoten. Helaas begon het juist te regenen. Snel even gegeten en daarna weer verder, de regen was intussen minder geworden. Helaas is het de hele dag blijven miezeren, dus aan het eind vd dag was ome Maarten zeik en zeiknat, van het afspuiten van de swatter, maar ook van de regen.
Weston belde en vroeg of ik zin had om bij hem te komen voor supper. Dat leek me een betere tijdsbesteding dan werken die avond! Jeanita en hij hadden Luke, Kyle en Aron, Marsha, en Sharla uitgenodigd en het was een gezellige avond…
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
